Losowe zdjęcie
Święto Św. Szczepana
Trwamy w Oktawie Narodzenia Pańskiego. Bezpośrednio po Uroczystości Bożego Narodzenia tradycja Kościoła przedstawia nam do uczczenia świętych, których nazwała towarzyszami Jezusa. Ukazują nam oni konkretny wymiar cudownej wymiany darów między Bogiem i nami: aby człowiek osiągnął wymiar życia Bożego w wieczności, Bóg narodził się jako człowiek. Pierwszym z nich jest święty Szczepan. Był Grekiem. Narodził się dla Nieba i osiągnął udział w Bóstwie Chrystusa najpierw przez nawrócenie, a potem przez męczeńską śmierć zaledwie trzy lata po zmartwychwstaniu Pana Jezusa. Ten pierwszy męczennik Kościoła przetarł szklaki innym, którzy także narodzili się dla Nieba, wyznając, że Mesjasz – Syn Boży przyszedł na ziemię jako zrodzony z Dziewicy Jezus z Nazaretu. W dniu Św. Szczepana w Polsce w czasie Mszy Św. święci się owies na pamiątkę ukamienowania Św. Szczepana. Znane jest także przysłowie: „Gdy na Szczepana błoto po kolana, na Zmartwychwstanie wytaczaj sanie”.
Drugim z towarzyszy Jezusa jest Św. Jan Ewangelista, którego wspomnienie przeżywaliśmy 27 grudnia. On uzupełnia naszą wiedzę, jak my możemy narodzić się dla Nieba. On podpowiada, że tą droga jest miłość. Jan był umiłowanym uczniem Jezusa, chłonął Jego słowa, dlatego nie przestraszył się krzyża, a po obejrzeniu pustego grobu pierwszy uwierzył w zmartwychwstanie Mistrza. Ta głęboka więź miłości z Jezusem zaowocowała głębokim rozumieniem słów zawartych w czwartej Ewangelii oraz trzema listami, których motywem przewodnim jest to słynne zdanie: „Bóg jest miłością”. Św. Jan jest patronem pisarzy i rolników.
Czwarty dzień w Oktawie Narodzenia Pańskiego to Święto Młodzianków Męczenników, które przypada 28 grudnia. Upamiętnia ono znaną z Ewangelii rzeź niewiniątek.
Oktawa Narodzenia Pańskiego zakończy się 1 stycznia w Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki.