Święta Bożego Narodzenia, to najbardziej radosne, ale i rodzinne święta. Z wiarą stajemy przed żłóbkiem i wyznajemy z pokorą, że tu został położony i w pieluszki owinięty Zbawiciel świata. W świątyni podchodzimy do przygotowanej szopki. Dziękujemy Panu Kościelnemu za trud pracy włożony w jej przygotowanie oraz w dekorację kościoła. Z radością patrzymy również na umieszczoną w szopce miniaturę starego zabytkowego kościółka, który spłonął w 1963 roku. Jest to niejako spięcie historii wiary naszych parafian jedną klamrą. Wiara ojców naszych, naszych przodków, przyprowadziła i nas w te święta do kościoła parafialnego, który wypełniony był po brzegi podczas każdej świątecznej Eucharystii. Modliliśmy się, aby ten świąteczny czas, nie był tylko chwilowy w naszych domowych Kościołach, ale był naszą codziennością.